Het zijn bijzondere tijden die wij beleven in deze door Covid-19 beheerste periode. Zeker voor internationalisering, internationale studenten en internationale docenten en onderzoekers. Onzekerheid, onbehagen en soms ook onrust zijn herkenbare gevoelens. Anderzijds ervaren wij de creativiteit en innovatie van het hoger onderwijs welke met oplossingen komt voor deze uitdagingen, onlineonderwijs is immers van de ene op de andere dag de norm geworden. Natuurlijk kan deze de campus-ervaring, het face2face gesprek en de brainstorm met mede studenten niet zomaar vervangen. Desalniettemin zal de “blended” benadering steeds meer aanhangers krijgen. Wij, in het hoger onderwijs, staan hoe dan ook – vermoedelijk met aanpassingen in de ruimte – te trappelen om onze campussen weer te zien krioelen met studenten, met creatieve en internationale jongen mensen, met docenten en onderzoekers. Ondertussen werkt iedereen heel hard om het onderwijs en de onderwijservaring zo goed mogelijk vorm te geven in corona tijden, zeer bewust dat eenzaamheid en onzekerheid er zomaar kunnen insluipen in het bijzonder in het leven van onze internationale studenten.
Ook voor onze Landelijke Commissie zijn deze drukke tijden om samen met de koepels (NRTO, VSNU en VH) de weg glad te strijken voor de problemen die zich aandienen voor internationale studenten. Dat vind ik het mooiste van het werk van de commissie: de internationale student staat centraal alsmede het commitment en verantwoordelijkheid van de leden voor deze studenten.
Covid-19 kan ook een extra impuls geven aan het verder denken over verantwoord internationalisering. In de laatste jaren is het gesprek om gang gekomen over een paradigma-shift in internationalisering. “Responsible internationalization” is een groeiende discourse die een inclusievere benadering van internationalisering voor staat. De huidige coronavirus crisis kan als aanjager functioneren om deze narratieve en praktijk te versnellen. Ook hier zullen wij in de volgende jaren nieuwe vormen moeten bedenken die een internationale ervaring nog steeds mogelijk maakt voor nieuwe generatie studenten en wel vanuit een verantwoordelijke houding tegenover klimaat en milieu. Want nu meer dan ooit heeft de wereld jonge mensen nodig met een open geest die nieuwsgierig naar die wereld toe kijken en in de wereld willen participeren om deze beter te maken.
Zelf ben ik jaren geleden naar Nederland gekomen vanuit mijn geboorteland Argentinië en ben zelf dus ook een “internationale student” geweest in dit land. Studeren en werken in een totaal andere cultuur en tradities is zeker een uitdaging maar ook een ongelofelijke verrijking. Bij ons thuis in Amsterdam wordt een beetje “wartaal” gesproken, wat Nederlands, wat Engels, wat Spaans door elkaar. Altijd gebruikmakend van de wet van het minste weerstand!
Na mijn studie en promotieonderzoek in genderstudies aan de universiteit Leiden ben ik blijven werken in het hoger onderwijs en altijd in internationale functies als onderzoeker, docent of bestuurder. De laatste elf jaar ben ik bestuurder geweest bij de Haagse hogeschool waar ik o.a. ook de portefeuille internationalisering mocht bekleden. In die hoedanigheid en ook als lid van de bestuurderscommissie Internationalisering van de Vereniging Hogescholen heb ik jaren geleden zitting genomen in deze commissie.